Met de fiets op vakantie

de hele weg van Assendelft via Haarlem naar Santiago de Compostela, op de fiets

De eerste week, van Assendelft tot de Loire

7 mei, Assendelft ==> Breda; 141 KM; pontjesdag met stevige tegenwind;

De eerste dag worden Christa en ik uitgewuifd door de buren. We vertrekken om 7:20 uur om op tijd in Haarlem te zijn, waar men ons bij het Jakobs Godshuis - het officiële vertrekpunt van de camino - kan ontvangen om 8:10 uur. We krijgen een rit langs pontjes in Capelle, Krimpen en Papendrecht en langs de molens aan de Kinderdijk.
Als we door Dordrecht gaan is de puf er eigenlijk wel uit. Een toenemende tegenwind van kracht 4 tot 5 sloopt langzamerhand de krachten. De Moerdijkbrug volgt en een lange weg naar Breda. In Breda slapen we in een Campanile hotel ... en dat ligt ook nog 5 kilometer uit de route. We maken het niet laat.

8 mei; Breda ==> Dendermonde; 125 km; een lekkere Belgische dag;

De wind is flink minder als de zaterdag, de route is aangenaam, over fietspaden in het Vlaamse land, door een bos naar Antwerpen, met de weg onder de Schelde door bij de Sint Anna tunnel. zie plaatje . Uiteindelijk komen we in Dendermonde en gaan vandaar richting Aalst, waar we in een koetshuis slapen, met dank aan de vrienden van het fietsen.

9 mei; Dendermonde ==> Rumegies; 101 km; de heuvels van de Vlaamse Ardennen;

Na Aalst volgt Geraardsbergen waar we de eerste heuvels van de Vlaamse Ardennen zien opdoemen. We verlaten de goede Vlaamse fietspaden en komen op de mindere wegen van Wallonië. Om drie uur zijn we in Tournai, een sfeevol stadje met een kathedraal. We rijden door naar de Franse grens en stoppen kort daarna in Rumegies bij een slaapadres uit het routeboek van Clemens Sweerman.

10 mei; Rumegies ==> Seraucourt; 112 km; voor het eerst op de camping, met regen in de ochtend;

Christa keert terug naar Zeeland, op de fiets en met Belgische treinen. Nu moet ik het zelf doen, in de regen. De omgeving stemt overeen met de vooroordelen over het land van de Chi-tes. zie foto. De route voert langs het beginpunt van de Schelde (150 meter hoog) bij Joncourt. In Saint Quentin (groot, Frans en niet bijzonder) is het tijd voor een broodje Döner. De eerste camping op deze reis is meteen een van de mooiste. Deze ligt bij de Somme en het kanaal van St Quentin. (website)

11 mei; Seraucourt ==> Liancourt; 113 km; broodje Döner stilt de avondhonger;

Tussen Seraucourt en Liancourt kom je in Compiegne. Hier is het tijd voor de lunch. Het middageten (lunch) is het belangrijkste deel van de dag. Het is lekker weer, de Fransen spreken van assez beau, 23-25 graden, bijna geen wind. De camping in Liancourt is vol met vaste bewoners, het doet daardoor meer denken aan een soort van woonwagenkamp. Dat stel je je niet direct voor bij een camping. Deze camping ligt tevens een vijftal kilometers buiten de echte route en er moet akelig stevig worden geklimd.

12 mei; Liancourt ==> Condee sur Vesgre; 124 km; de Seine gepasseerd, de heuvels worden dreigender;

Alle fietsers die ik gesproken heb, dachten nog met enig afgrijzen terug aan deze dagen langs de westkant van de Franse hoofdstad, Parijs, en de pittige heuvels langs de Seine. De camping was klein en sfeervol en lag 7 kilometer van de onbekende grotere plaats Houdan. Daar moest je heen voor avondeten en een supermarkt. Het is hier eigenlijk een groot niemandsland.

13 mei: Condee sur Vesgres ==> Chateaudun; 101 km; de eerste serieuze fietspelgrims gezien bij Chartres, een heerlijke dag;

Bij het kasteel van Maintenon (aanrader, gaat echter pas om 14:00 uur open) geniet ik van een ontbijt, bij Chartres zie ik de eerste echte fietspelgrims, ik krijg een stempel voor het Compostelaatpaspoort, dan naar Bonneval en Chateaudun (aankomst om 16:30 uur). Het is een heerlijke dag met een prachtige route (25 graden, geen wind, blauwe luchten).

14 mei; Chateaudun ==> Vouvray; 115 km; regen tot Vendrome; aankomst aan de Loire;

In de ochtend regen tot Vendome, de regen viel tegen, de stad Vendome viel mee (is mooi). Om 14:00 uur gegeten in Chateau Renault, om 15:15 verder en rond 17:00 aan de Loire op de camping van Vouvray.

De tweede week van Assendelft (Haarlem) naar Santiago de Compostela, deel 2 van de St Jacobs fietsroute, dag 9 tot 15

15 mei; Vouvray ==> Chatellerault; 96 km; soort rustdag, langs Tours, ontmoeting met echtpaar uit Veghel;


's Ochtends in alle vroegte lees ik een SMS van Dennes en die beantwoord ik in het stationsrestaurant van Tours. Dan is het dag lekker langs riviertjes fietsen. Pieter en José uit Veghel kom ik hier tegen. José rijdt op de papieren routeboekjes van Clemens Sweerman, Pieter rijdt op de GPS. Leuk stel, kom ze later nog vaak tegen, tot en met Santiago (!).


16 mei; Chatellerault ==> Melle; 102 km; venijnige heuvels bij Poitiers, ontmoeting met Jaap uit Haarlem;

Bij Poitiers moet je kiezen tussen de Atlantische variant en de route over Angouleme. Ik kies voor de Atlantische variant en ga richting Melle. Om 15:40 uur ben ik op de camping van Melle. Daar komt een Jaap uit Haarlem ook aan. We wisselen fietservaringen uit.


17 mei; Melle ==> Amelie Plage; 151 km; met de pont over bij Royan in een zomerse dag, met Jaap;

Een zeer zomerse dag door een beetje saai landschap, met uitzondering van lunchrestaurant aan de rivier bij Taillebourg (zie foto). Een groot deel van de dag fiets ik samen met Jaap. in Royan wachten we vijf kwartier op de pont (vertrek 19:00 uur, kosten 4 euro 50)). Het schiereiland achter de Garonne is heel anders dan het vasteland, het is vlak, er zijn fietspaden, het is fraai en er zijn bijna Hollandse duinen. Om half negen zijn we pas in Amelie Plage.

18 mei; Amelie ==> Andernos; 115 km; een heerlijke dag door het beste Franse fietsland;


Jaap wil graag naar Bordeaux, dus na de lunch in Lacanau Ocean nemen we afscheid. We komen veel fietsers tegen die van Santiago of elders komen. Ze maken bijvoorbeeld de lus Poitiers - Biganon uit het boekje van Sweerman. Bv. twee Nederlandse dames die fietsend uit Madrid komen. Bij het bassin d'Arcachon rij ik langs de fietspaden van Ares en Andernos. Veel Fransen fietsen hier, en dat is logisch want alles is hier zo vlak en plat als bij ons. De fietspaden liggen over een niet meer gebruikte spoorbaan. Aan het water ligt een schitterende camping.


19 mei; Andernos les Bains ==> Labouheyre; 89 km; met Jan en Anke, in de aubergue; de camping is nl nog gesloten, kijkend naar het onweer;


De camping van Labouheyre is nog gesloten dus verblijf ik een gite. 's Morgens is er regen, 's middags is het zomers. Het avondeten deel ik aan tafel met Jan en Anke (70 en 66), vor de tweede keer naar Santiago, met echte dure Jan Jansen fietsen. Jan was actief bestuurslid in de wielrennerij bij o.a. de Eneco tour. (route maker). De avond brengt ons onweer en regen. Nog een aanvulling over het landschap: Les Landes, heel veel bossen en vlak, bosbouw en houtverwerking.

20 mei; Labouheyre ==> Dax; 84 km; om 19:00 uur stapt Hans uit de TGV: Hoy!;
Op vrijdag rij ik naar Dax en kom op de camping van Narrosse. Vriend Hans komt uit Zaandam met de TGV en zou om 19:00 uur aankomen en verblijven in O Petit Hotel in Dax. 's Middags is er tijd genoeg om, zowel het stations (Gare SNCF) als hotel te vinden. Precies om zeven uur stapt Hans uit en roep ik hem. We eten in de stad en drinken een biertje (1). Na het eten nemen we afscheid, want er moet serieus gefietst worden.


21 mei; Dax ==> St Jean Pied de Port; 95 km; op weg naar de Pyreneen;
Om negen uur afgesproken voor het vertrek, om 10 uur drinken we koffie in Peyrehorade. Baskische namen in de bergen als voorlopers van de Pyreneen. Het is een pittige zware dag met veel beklimmingen, in een erg mooi landschap. We kamperen bij de boer, die nergens om komt vragen (gratis), aan de rand van het schilderachtige en zeer toeristische St Jean Pied de Port, het beginpunt van veel lopende pelgrims.

Het wordt tijd voor deel drie van de St Jacobs route. Vertrokken op een zaterdag uit Assendelft, op zondag een week later door Tours en zaterdag daarop in St Jean Pied de Port.

Het gaat goed met de camino.

Het derde deel van de St Jacobs route, van de Pyreneen naar Santiago de Compostela (en verder). op de fiets van Assendelft, mei 2011.

Bon Camino, Pelegrino

22 mei; St Jean Pied de Port ==> Pamplona; 75 km; Pyreneen over, op de camping neemt het aantal fietstoeristen toe;

De Pyreneen lagen deze dag in de bewolking. Op de top (1057 meter, Puerto de Ibaneta) was derhalve niets te zien. Echter: er was wel een geweldig gevoel van het overwinnen van de Pyreneen). Het betekende 25 kilometer klimmen. In Spanje (plaatsje Burguette, plaatje) genieten we van een eerste Spaanse maaltijd (dus: Paella).

In Pamplona komen we op de camping. Deze is erg gezellig met de hele dag volop muziek van Celine Dion, Barbra Streisand en Julio Iglesias. Bij een avondwijntje treffen we meerdere fietsers aan en andere belangstellenden.


23 mei; Pamplona ==> Estella; 72 km; met een nieuwe achterband, verwisseld in Pamplona, op de erg warme weg naar een camping achter een kunstmestfabriek;

Wederom komen we - op zoek naar een fietsenmaker - Pieter en José tegen, die ons de weg wijzen. Er is een scheurtje in de buitenband bij mij. In het hartje van Pamplona moeten we deze vervangen. Er moet veel geklommen worden naar Puente la Reina, waar we tegen twee uur eten. Om half vijf zijn we op een camping bij Estella, een mooi middeleeuwse pelgrimsstadje. De camping ligt achter een stinkende kunstmestfabriek en eist telkenmale een stevige klim en afdaling. Het was een zware dag, soms doet klimmen erg zeer, en het was nog warm ook (bijna 30 graden).

24 mei; Estella; ==> Najera; 80 km; redelijk goede dag op weg naar een camping met een lange hoge blinde muur in een stadje aan een rivier;

Weer een dag vol met gemene klimmetjes, die toch minder pijn doen dan gisteren. We eten lekkere broodjes in Los Arcos, waar we met meer Nederlandse fietsers het terras delen. Het is 25 graden en komen redelijk goed aan in Najera, een stad aan een riviertje op een camping met een hoge blinde muur.

25 mei; Najera ==> St Jean de Ortega; 89 km; met het tentje aan de kant van de weg tegenover een monasterio-aubergue;
Een dagje stevig doorfietsen, waar we wederom Pieter en José tegenkomen. Pieter doet zijn legendarische uitspraak: ik heb wel weer zin in een klim. We komen ook de Haagse fietser met het ADO Den Haag vlaggetje aan zijn fiets weer tegen (ook in de rit Dax- St Jean Pied de Port). We slaan vlak voor Belorado geen acht op de wegomlegging en stuiten op een enorm gat in de weg. Moeilijk via de weilanden langs deze problemen geraakt.

Het is eigenlijk de hele dag klimmen, tot we op de Spaanse hoogvlakte. in St Jean de Ortega staat een kerkje, een monasterio met herberg en een café. Wij zetten de tent op langs de kant van de weg (gratis) en douchen in de pelgrimsherberg voor 2 euro. Vermeldenswaard: we zitten hier op precies 1000 meter hoogte. In de warme middaguren worden we op de been gehouden door een pennywafel van een Bulgaarse barkeepster.


26 mei; st Jean de Ortega ==> Castrojeriz; 85 km; met pelegrinokorting naar de kathedraal van Burgos;

Wind mee, en niet weinig ook. De dertig kilometer van St Jean de Ortega naar Burgos doen we in een recordtijd. Burgows is een grote stad, met lelijke buitenwijken en een fraaie binnen stad.

Met pelegrinokorting mogen we de kathedraal bezichtigen. Dan zitten we echt op de Spaanse hoogvlakte (de Meseta). We komen op een gezellige camping in Castrojeriz, een prachtplaatje van een dorpje.

27 mei; Castrojeriz ==> Reliegos; 120 km; een lange tocht eindigend in de nachtmerrie: slapen met de lopende pelegrinos in een grote slaapzaal;

Grijze luchten bij het vertrek, het voelt fris aan. Er is een stevige NO wind. Daardoor wordt dit een razendsnelle rit - en gaan we ook behoorlijk ver door. Doel is de camping van Reliegos, maar die is er niet (meer?). Dus moeten we met de lopende pelegrino's op een slaapzaal. De herberg beweert dat Martin Sheen hier ook geslapen heeft toen hij op pelgrimstocht was. Geslapen? Haha, dank je de koekoek. Onmogelijk.

28 mei; Reliegos ==> Astorga; 80 km; in hotel la Peseta na de wedstrijd Barcelona Manchester United (3-1);
We tracteren ons op een hotel na de vreselijke nacht in de herberg. We zitten in een mooi stadje en zien hoe CF de Barcelona geen moeite heeft met Manchester United en de Champions League wint (3-1).
We hadden deze dag in Leon kunnen zijn, maar dat hebben we overgeslagen (Toedeledoki). Het routeboek brengt je makkelijk in een stad, maar telkens is het een bijna onmogelijke opdracht om weer goed uit een stad te komen. Deze dag komen we in Hospital de Ortega, mooi klein stadje met een oude romeinse brug, die in de steigers staat en authentiek herbestraat wordt. 's Avonds doen we aan cultuur, we bezoeken zowel het Gaudi huis als het museum van de kathedraal. Dat kost ons bijna 25 minuten (Cultuur snuiven).

29 mei; Astorga ==> Villafranca del Bierzo; prachtige dag over de Cruz de Ferro naar een leuke camping;

Op deze dag ligt het Cruz de Ferro, een ijzeren kruis, op een hoogte van 1500 meter, het hoogste punt van de camino. Het vertrek uit hotel La Peseta is kort na half negen, op de bergtop is het bijna half twaalf, om half twee is het lunchtijd in Ponferrada, een lelijk stadje met een tempelierskasteel. In de middag valt het fietsen tegen. Vermoeidheid noemt men dat. Er is een camping aan de rand van Villafrance del Bierzo, waar communiefeesten gehouden worden. De eigenaar doet denken aan Julio Samaranch en laat zelfs nog avondeten voor ons maken, salade met gebakken eieren om 21:00 uur. Hij verkoopt zijn zelf gemaakte wijn - heel lekker. Aan het einde van de dag regent en onweert het heel hard.

30 mei; Villafrance del Bierzo ==> Triacastela; 59 km; de koninginnenrit met na een aanloop van 20 km een echte killing klim van 13 km;

Villafranca is een heel mooi plaatsje, waar we eigenlijk niet echt weg wilden, zo leken we te vertragen en nog ff dit en dat te moeten doen. Dan volgt een inleidende sluipende klim van 20 kilometer, waarna het serieuze deel van de klim begint, 13 kilometer. Het is de koninginnenrit, hemels zwaar en adembenemend mooi. Na de lunch op de laatste en hoogste berg (Alto do Poio, 1335 meter) een spannende afdaling in de koude regen. Propper Olga ontvangt ons in haar casa. Lange nacht gemaakt, waren we na twee zware klimdagen aan toe.

31 mei; Triacastela ==> Portomarin; 50 km; soort noodzakelijke rustdag op een heel fraaie camping met uitzonderlijk lekker eten;

Een soort rustdag, met een mild programma, we komen op een prachtige plaats, met een prachtige landelijke camping, en heerlijk eten. Het is een frisse dag, 15 graden en winderig.

1 juni; Portomarin ==> Arzua; 55 km; de eerste 13 km klimmen viel erg mee, met de tent achter de pelegrino herberg;

Wie zoekt vindt. In de ochtend uren krijgen we een kop koffie van een jarige Nederlandse fietser, die met zijn vrouw de camino doet. Hoewel het routeboek spreekt over 13 kilometer klimmen, valt het allemaal reuze mee. Na de lunch in Arzua rijden we terug op de route en gaan de wegen van de lopende pelgrims na en vinden daar de pelgrimherberg van Ribadiso de Baixo, waar de tenten neergezet mogen worden. Rustige zonnige dag, met een frisse wind.

2 juni; Arzua ==> Santiago de Compostela; 60 km; Hemelvaartsdag rond 13:00 uur rijden we Santiago binnen - het is erg leuk om allerlei fietsers van de afgelopen dagen wederom te treffen;
Santiago wordt vaak ervaren als een anticlimax, zo ook door ons. De stad is druk, vol auto's en vol stijle heuvels en trappen, om het autoverkeer te hinderen. Op een fiets is een trap ook niet prettig. We komen Pieter en José weer tegen, een stel krijgers uit Hilversum, een stel uit Arnhem. We halen ons compostelaat (aflaat) en installeren ons op de stadscamping.

3 juni; Santiago ==> Noria; 40 km; met 12 km zware klim naar de kust;
Wegwezen uit de stad, op weg naar de kust. Over een weg met een zeer gemene klim van 12 kilometer en een lange afdaling.

4 juni; Noruia ==> Fisterra; 65 km; tot besluit een prachtige zware rit met een tweede lekke band op de laatste meter bij het busstation;

Op de laatste meter van het parkoers horen we knal, lekke band. Het is tien voor twee, om twee uur gaat de bus terug naar Santiago. 's Avonds staan we weer op de stadscamping van Santiago.


Bon Camino, Pelegrino