vanaf Boedapest huiswaarts fietsen

Een reisverslag van de fietstocht die plaatsvond tussen woensdag 17 mei 2017 en woensdag 31 mei van Boedapest huiswaarts. Deze tocht is gemaakt aan de hand van de beschreven Limes-route, deel 2 en 1, van Clemens Sweerman.

woensdag 17 mei 2017

Voor dag en dauw, dat wil in deze tijd van het jaar zeggen om vijf uur, stonden C. en ik op om ons met de auto naar vliegveld Rotterdam / Den Haag te begeven. Fiets achterop, vier stuks fietstassen en de stuurtas met de noodzakelijke paperassen. Het inchecken is vanwege de fiets iets omslachtiger. Normaliter doet het vliegveldpersoneel nooit erg moeilijk over het laten leeglopen van de banden, maar dat zat deze morgen niet mee. Dat was een kleine tegenvaller. Het vliegtuig vertrok op tijd (7:35 uur) en even na negen uur landde ik in de hoofdstad van Hongarije. Ik plukte mijn fiets van de lopende band, zocht de bagage erbij en moest alle zeilen bijzetten om de banden weer op te pompen. Dat valt niet mee, met een simpele handpomp en Franse ventielen. Uiteindelijk raakte ik door de douane, pinde wat Hongaarse florinten (achteraf veel te veel) en reed voorzichtig de snelwegen op. Technische gesproken is het onmogelijk om op de fiets op het vliegveld van Boedapest te komen, want er leiden alleen snelwegen naar het vliegveld. Dus, je moet hier een beetje creatief smokkelen (over de snelweg fietsen). Na zo'n 500 meter kom je bij een stoplicht met zebrapad. Hier kan je van de snelweg af en langs een winkelcentrum en een benzinepomp kun je de weg vervolgen, noordwestelijk richting centrum. Na 8 kilometer pompte ik bij een fietsenmaker hier de banden bij tot 4 bar. Het fietsen ging vanaf hier een stuk prettiger.







Misschien zijn de banden hier zelfs iets te hard opgepompt geweest. Na zo'n 18 kilometer kom je de Donau tegen, in het centrum van de stad.

Brug over de Donau in Boedapest

Ik genoot van een authentieke Hongaarse lunch (heerlijke soep met goelash). Niet onvermeld mag blijven dat je in Boedapest veel fraaie gebouwen tegenkom en een mooie route over een eiland in de stad in de Donau mag maken.

Regeringsgebouwen Boedapest

Na in totaal 84 kilometer stop ik bij Dömös, een rustige fraaie camping, goed om flink uit te rusten. Het is 23 graden en de matige wind komt uit het noordoosten. Ik sliep al om acht uur en bleef twaalf uur slapen.

donderdag 18 mei 2017

Toch een zware dag met vele klimmetjes en zelfs een stuk van meer dan 10 procent, welke eindigde bij restaurant HillTop (prima plek voor een smakelijke lunch en om weer een beetje op krachten te komen). Het is aanzienlijk warmer dan gisteren (26-27 graden). Rond vier uur, na 86 kilometer, ben ik bij het doel van de dag, de camping bij Komarom. Er is een thermal gebeuren bij de camping, maar dat mag me niet boeien. Het zwembad heb ik niet gezien...

Even genieten van een terras in de ochtenduren!

vrijdag 19 mei 2017

Vroeg vertrokken (rond acht uur) voor een tocht van 110 kilometer. Eerst kom je in de mooie stad van Gyor. Twintig kilometer verderop volgt een goede lunch. Het is vooral 's middags erg warm geworden. Natuurcamping van Dunakiliti ligt op een eiland in de Donau, 3 kilometer nodeloos uit de route, richting Slowakije. Overdag was de camping uitgesproken rustig, zeg maar stil, 's avonds echter komen er allerlei jongelui hun weekend vieren met een paar flessen en blikjes en een kampvuur, zo'n beetje naast mijn tent. [Diepe zucht].


zaterdag 20 mei 2017

Het waait vandaag stevig, uit het noordoosten, draaiend naar het westen.  De wind brengt verkoeling, eigenlijk is het gewoon erg fris. Dus fiets ik vandaag niet alleen in korte broek met shirt, maar trek ik een jasje erbij aan. Na zo'n 35 kilometer ben ik in Bratislava.

Bratislava in zicht

Hoog tijd voor een ontbijtje.In Bratislava is het heel feestelijk, er marcheren diverse groepen soldaten in de stijl van de jaren 1800 (Fransen, Habsburgers enz..) door de Altstadt. Vijftien kilometer tegen in de toenemende wind naar het Oostenrijkse Hainburg an der Donau. Hier stapte ik op de trein, welke bijna leeg is als ik instap. Ik doe d etassen van de fiets af en hang, zoals het hoort, de fiets aan een haak in het plafond. Bij Wenen Airport stappen een paar honderd toeristen in. Het wordt erg spannend als ik mijn bagage en fiets van de trein moet zien te krijgen, als ook de honderden toeristen tegelijk in Wien Mitte willen uitstappen. De vier stuks bagage liggen al op het perron, als ik tegen de eindeloze stroom in van tientallen toeristen, de trein weer in moet, de fiets van de haak afhaal en de deur van de trein dicht gaat. Snel trek ik de deur open, sleur fiets en mezelf uit de trein. Onmiddellijk als de deur achter me dichtvalt, rijdt de trein pünktlich weg.
Ik ga met de lift van het perron af en kom midden in een winkelcentrum terecht. Na 15 kilometer fietsen is er een grote camping, vol campers en caravans, in Klosterneuburg. Het is groot, grauw, grijs en saai, het is wat mij betreft een verlengstuk van Wenen. 's Nachts gaat het nog regenen ook.Zo doet een fietser in één dag Bratislava en Wenen.

zondag 21 mei 2017

Ik hoor de wind niet meer door de bomen als ik 's morgens opsta. Dat is een geruststelling. Ik wacht tot het droog is en verwen mezelf in Klosterneuburg bij backerei Hollander. Bij de stilgelegde kerncentrale van Zwentendorf is het tijd voor een onvervalste zondagochtendbakkie en bij Mautern is er gewoon een goed middagmaal (schnitzel met groente).

Veerhuis Melk

Na uiteindelijk van 108 kilometer, voornamelijk langs de Eurovelo6, ligt het eindpunt bij het Fahrhaus van Melk, op een kampeerveldje. Hier stoppen veel toeristenboten en bussen brengen de vele Amerikanen, Japanners en Chinezen naar de beroemde plaatselijke abdij.

maandag 22 mei 2017

Netjes om half acht op, naar Ybbs voor een fruhstuck in de konditorei. de volgende etappe is 25 km en gaat naar Dorbach, voor een koffie met gebak. Bij de camping Au - waar de route overheen gaat - lunch ik loempiaatjes (fruhlingrollen). Door asfaltering gaat de route hier niet geheel straight forward en maken we een paar omwegen. Mijn trouwe fiets (de ijzeren ros) en ik komen in Linz. Het concentratiekamp van Mauthausen ligt bovenop een stijle heuvel en sla ik over. Tien kilometer verder, na het pontje bij Ottensheim, ligt Fall, een gasthaus annex restaurant met een kampeerweide (Wirtshaus Brundl im Fall).

Wat staat de tent weer strak.

Het was echt een perfecte fietsdag, 125 kilometer afgelegd, grotendeels voor met een matige noordoosten wind, terwijl het 22-23 graden is. 's Avonds gegeten met Cornelis uit Haarlem op een Santos Travelmaster met riemaandrijving. Hij komt deze dag aangefietst uit Passau op weg naar de Zwarte Zee (andere kant op).

dinsdag 23 mei 2017

Weer flitsend van start, om kwart voor acht, op weg naar de bakkerij in Aschach voor koffie met croissants en een halve liter melk. Dit is weer zo'n heel mooi traject, zie deze foto:

Rond kwart voor één pizza gegeten in Passau, waar de Inn in de Donau stroomt. Mooie stad, eerste stad in Duitsland.

Passau anno 2017

De camping in het Beierse Nesslbach is niet heel bijzonder (120 kilometer gefietst).  Ze hebben een automaat met bier. Er staat een Hollands stel met een caravan op de camping. Ze laden mijn mobiele telefoon op. Ik had voor de reis een simpele Nokia mobiel gehaald welke alleen bellen en sms-en kan. Je hoeft dit toestel niet elke dag op te laden, en ik ben bereikbaar.

woensdag 24 mei 2017

De hele dag tegenwind (uit het Westen), het is fris (15-18 graden), bewolkt, middagmaal gemist (beetje afzien zo'n dag). De camping van Regensburg bereikt, om acht uur gegeten in de camping-kantine en blijven zitten voor Ajax tegen Manchester United (finale euro league). Ik denk dat ik de enige was die keek. Wedstrijd was totaal niet boeiend (0-2).

donderdag 25 mei 2017

Het is vandaag Hemelvaart, veel Duitsers profiteren van de vrije dag en fietsen lekker, veelal elektrisch, door Beieren. Dit is een opvallend mooi gedeelte van de tour, nog steeds volgt de route de Donau, maar gaat hier de Altmuhl heten. Ik kom op een prettige camping in Kipfenberg. Echt een dag om van te genieten. (98 kilometer).

vrijdag 26 mei 2017

Hoewel er ook een kortere route beschreven staat neem ik de lange onderlus van de route (45 kilometer meer). Dit is de Altmuhltal route. Als lunch heb ik pizza in Treuchtingen. 's Middags kom ik op de camping bij Gunzenhausen. De camping is erg vol, veel Duitsers hebben een paar dagen vrij en het is fijne plek voor een vakantie met kinderen.(strand en water). 105 kilometer gereden in een toenemende warmte. De camping biedt achter de toiletten een klein veldje voor de tentjes van de fietsers, zonder schaduw.

zaterdag 27 mei 2017

Vandaag rij ik 119 kilometer naar Bad Mergentheim en neem een hotel in verband met de toenemende spanning van de Giro d'Italia. Nederlander Tom Dumoulin staat hoog in het klassement en vandaag is de laatste bergrit voor de afsluitende tijdrit van morgen. Maar, dat zul je altijd zien, het hotel heeft geen Eurosport... (Afknapper).
Deze rit ging door Rothenburg ob der Tauber (zeer fraai) en grotendeels langs de Tauber.

Toeristisch Rothenburg ob der Tauber

Het hoogste punt van de route hebben we achter de rug, ik zit in het stroomgebied van de Rijn. Hier en daar moet er wel even stevig geklommen worden. 's Avonds kijk ik naar de Duitse bekerfinale, welke gewonnen wordt dor Dortmund ten koste van het lokaal favoriete Frankfurt. (2-1).

zondag 28 mei 2017

Vandaag kom ik in Wörth, bij Trennfurt en Klingenberg, o.a. langs Pappenheim, Onderweg krijg ik een lekke band, die plak ik door o.a. gebruik te maken van het water in de Main. De camping heet U-Boot en ligt aan de Main. Ik doe wat rustiger aan: 78 kilometer. Maar, belangrijker, in de camping-kantine staat een televisie op Eurosport. Voor het eerst wint een Nederlander, Tom Dumoulin, de Giro d'Italia, voor het eerst na 1980, (Joop Zoetemelk) wint een Nederlander een grote wielerronde.

Geweldig. Wat een prachtige dag!!
Bij de tent terug zie ik dat mijn voorband alweer is leeggelopen. Dat zag ik al een paar dagen aankomen! Binnenband vervangen, maar waarschijnlijk is de buitenband versleten.

U-Boot camping in Wörth

maandag 29 mei 2017

Vandaag een zeer uitdagende etappe door een van de drukste gebieden van Duitsland. Eerst langs de Main naar Asschaffenburg, vervolgens ontbijten bij een bakkerij en dan verder naar Offenbach am Main, waar de Chinees de lunch verzorgt. Ik bega een fatale vergissing, ik pomp mijn band extra op bij een fietsenmaker. Gevolg: klapband bij Frankfurt aan de Main. Vier kilometer lopen naar het centrum (in de drukkende warmte) en daar vind ik gelukkig een fietsenmaker die bijna mijn type Schwalbe buitenband heeft.

Frankfurt ad Main, impressief.

Dan verdwaal ik in het gebied na Frankfurt, een van de fietstunneltjes onder de talrijke snelwegen ten westen van Frankfurt is afgesloten en zo maak ik diverse extra kilometers. Ik rust twee keer extra uit bij terrasjes langs de Main. Pas tegen zes uur na 136 kilometer ben ik op de camping, in Mainz Kassel, waar veel andere fietsers kamperen. Er is een gezellig terras met uitzicht op Mainz. Worst met bier!

dinsdag 30 mei 2017

Mooi stukkie langs de Mittelrhein, niet voor niets gekoesterd als werelderfgoed. Foto gemaakt van de Loreeley en gegeten in St. Goar, het eerste plaatsje na de Loreley.

Panorama Loreley

Dan rustig verder gereden naar Koblenz, waar de Moezel in de Duitse Ecke in de Rijn stroomt. Bij aankomst in Koblenz gaat het ineens flink regenen, maar het koelt niet significant af. De camping ligt tegenover deze zogenaamde Duitse Hoek, waar een kabelbaan over de Rijn gaat.

Deutsche Ecke in Koblenz

woensdag 31 mei 2017

Vroeg uit de slaapzak op weg naar Keulen, de wind ineens weer uit het Noorden. Geen café, geen bakkerij & ineens volkomen geen zin meer. Ik stap bij Brohl-Lützing rond tien uur op de trein, neem de trein naar Keulen, daar geniet ik van een onvervalste braadworst als ontbijt en informeer naar vervolgtreinen.

Fiets als selffie in Keulen

Ik kan direct (twee keer per uur) naar Aken. Daar stap ik op de fiets en volg het kompas op mijn Garmin GPS naar het westen. Na acht kilometer ben ik op de Neustrasse ofwel de Nieuwsstraat in Kerkrade, de ene kant van de straat is Duits, de andere kant is Nederlands. Ik stap hier op de lokale boemel naar Heerlen, langs o.a. Landgraaf waar de eerste kampeerders voor Pinkpop al gearriveerd zijn. In Heerlen neem ik de vertraagde sneltrein naar Schiphol, welke door vertragingen niet verder gaat dan Eindhoven. Een paar minuten later komt de sneltrein naar Schagen. Dan is het al bijna vier uur. Eigenlijk mag je in de spitsuren niet met de fiets in de trein, maar de hoofdconducteur heeft er geen problemen mee. De treinen zijn deze dag ook niet zo vol. Dus stap ik rond kwart voor zes in Zaandam uit en rij de laatste kilometers huiswaarts.

Het was wederom een fijne fietsreis. Het is een bijzondere ervaring om door Boedapest en Hongarije te fietsen, het reizen is voor fietsers prima geregeld in Oostenrijk (genoeg campings en eetgelegen-heden), maar het mooiste stuk vond ik het stuk vanaf Regensburg door Beieren, door het Altmuhltal, langs de Tauber, de Main en de Rijn.


Assendelft,
juni 2017